> Detailanzeige
Siwek, Marcin;
Dudek, Dominika;
Jaeschke, Rafał;
Dembińska–Kieć, Aldona;
Witkowski, Leszek;
Arciszewska, Aleksandra;
Hebal, Ferdynand;
Matłok, Maciej;
Malczewska-Malec, Małgorzata;
Wnęk, Dominika;
Pilecki, Maciej;
Major, Piotr;
Epa, Roksana;
Rybakowski, Janusz
Bipolar spectrum features in obese individuals
Teilen
Literatur-
verwaltung
Direktlink
Zur
Merkliste
Lösche von
Merkliste
Per Email teilen
Auf Twitter teilen
Auf Facebook teilen
Per Whatsapp teilen
- Medientyp: E-Artikel
- Titel: Bipolar spectrum features in obese individuals
- Beteiligte: Siwek, Marcin; Dudek, Dominika; Jaeschke, Rafał; Dembińska–Kieć, Aldona; Witkowski, Leszek; Arciszewska, Aleksandra; Hebal, Ferdynand; Matłok, Maciej; Malczewska-Malec, Małgorzata; Wnęk, Dominika; Pilecki, Maciej; Major, Piotr; Epa, Roksana; Rybakowski, Janusz
- Erschienen in: Psychiatria Polska
- Erschienen: Komitet Redakcyjno - Wydawniczy Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, 2015
- Sprache: Nicht zu entscheiden
- DOI: 10.12740/pp/onlinefirst/32937
- ISSN: 0033-2674; 2391-5854
- Schlagwörter: Psychiatry and Mental health ; General Medicine
- Zusammenfassung: <jats:sec><jats:title>Cel</jats:title><jats:p>Relacje między otyłością a spektrum zaburzeń afektywnych dwubiegunowych (bipolar spectrum disorders – BSD) pozostają niejasne. Dlatego też autorzy niniejszej pracy podjęli próbę określenia częstości występowania miękkich cech dwubiegunowości u pacjentów zgłaszających się na leczenie otyłości.</jats:p></jats:sec><jats:sec><jats:title>Metoda</jats:title><jats:p>Badanie kliniczno-kontrolne zagnieżdżone. Grupę badaną tworzyło 90 pacjentów, u których średnia wartość wskaźnika masy ciała (body mass index – BMI) wynosiła 38,1±7,0 (zakres: 30,1–62,5), a grupę kontrolną – 70 zdrowych ochotników o średnim BMI=21,6±2,1 (zakres: 18,5–24,9). Korzystając z Kwestionariusza Zaburzeń Nastroju (Mood Disorder Questionnaire – MDQ), przeprowadzano badania przesiewowe w kierunku objawów BSD.</jats:p></jats:sec><jats:sec><jats:title>Wyniki</jats:title><jats:p>W grupie osób z otyłością stwierdzono znamiennie większe prawdopodobieństwo uzyskania ≥7 pkt. w MDQ (25,6% vs. 8,6%; p=0,01). W porównaniu do osób zdrowych, pacjenci otyli zdobywali istotnie więcej punktów w sekcji 1 MDQ i w pozycjach MDQ odnoszących się do wymiaru hipomanii "drażliwość–gonitwa myśli". Korzystając z modelu wieloczynnikowej regresji logistycznej wykazano, że otyłość wiąże się z istotnie większą szansą uzyskania ≥7 pkt. w sekcji 1 MDQ (iloraz szans (odds ratio – OR): 2,07; 95% przedział ufności [95% confidence interval – CI]: 1,17–3,63)) oraz z granicznie większą szansą doświadczania okresów "wyżów" i "niżów" (OR: 1,67; 95% CI: 1,00–2,81)).</jats:p></jats:sec><jats:sec><jats:title>Wnioski</jats:title><jats:p>Uzyskane wyniki zdają się przemawiać na rzecz tezy, że otyłość może być istotnie związana z BSD. Jednak określenie implikacji klinicznych tego stwierdzenia wymaga, przeprowadzenia dalszych badań, zgodnych z paradygmatem medycyny opartej na wiarygodnych i aktualnych danych naukowych (evidence-based medicine – EBM).</jats:p></jats:sec>
- Beschreibung: <jats:sec><jats:title>Cel</jats:title><jats:p>Relacje między otyłością a spektrum zaburzeń afektywnych dwubiegunowych (bipolar spectrum disorders – BSD) pozostają niejasne. Dlatego też autorzy niniejszej pracy podjęli próbę określenia częstości występowania miękkich cech dwubiegunowości u pacjentów zgłaszających się na leczenie otyłości.</jats:p></jats:sec><jats:sec><jats:title>Metoda</jats:title><jats:p>Badanie kliniczno-kontrolne zagnieżdżone. Grupę badaną tworzyło 90 pacjentów, u których średnia wartość wskaźnika masy ciała (body mass index – BMI) wynosiła 38,1±7,0 (zakres: 30,1–62,5), a grupę kontrolną – 70 zdrowych ochotników o średnim BMI=21,6±2,1 (zakres: 18,5–24,9). Korzystając z Kwestionariusza Zaburzeń Nastroju (Mood Disorder Questionnaire – MDQ), przeprowadzano badania przesiewowe w kierunku objawów BSD.</jats:p></jats:sec><jats:sec><jats:title>Wyniki</jats:title><jats:p>W grupie osób z otyłością stwierdzono znamiennie większe prawdopodobieństwo uzyskania ≥7 pkt. w MDQ (25,6% vs. 8,6%; p=0,01). W porównaniu do osób zdrowych, pacjenci otyli zdobywali istotnie więcej punktów w sekcji 1 MDQ i w pozycjach MDQ odnoszących się do wymiaru hipomanii "drażliwość–gonitwa myśli". Korzystając z modelu wieloczynnikowej regresji logistycznej wykazano, że otyłość wiąże się z istotnie większą szansą uzyskania ≥7 pkt. w sekcji 1 MDQ (iloraz szans (odds ratio – OR): 2,07; 95% przedział ufności [95% confidence interval – CI]: 1,17–3,63)) oraz z granicznie większą szansą doświadczania okresów "wyżów" i "niżów" (OR: 1,67; 95% CI: 1,00–2,81)).</jats:p></jats:sec><jats:sec><jats:title>Wnioski</jats:title><jats:p>Uzyskane wyniki zdają się przemawiać na rzecz tezy, że otyłość może być istotnie związana z BSD. Jednak określenie implikacji klinicznych tego stwierdzenia wymaga, przeprowadzenia dalszych badań, zgodnych z paradygmatem medycyny opartej na wiarygodnych i aktualnych danych naukowych (evidence-based medicine – EBM).</jats:p></jats:sec>
- Anmerkungen:
- Zugangsstatus: Freier Zugang