Description:
Akarsular, doğa olaylarına karşı alınan tedbirlerin çok daha kısıtlı olduğu eski zamanlarda daha sık taşarak etraflarına daha fazla zarar vermekteydiler. Sık bir şekilde taşan nehirlerden birisi de Afyonkarahisar’a bağlı olan Dinar ve Sincanlı’dan kaynağını alarak batıya doğru ilerleyen ve Ege Denizi’ne dökülen Büyük Menderes Nehri idi. Çalışmanın zaman dilimini kapsayan 1887-1902 yılları arasındaki 15 yıllık süreçte Büyük Menderes Nehri’nin ana yatağında ve bu akarsuyu besleyen bazı kollarında yirmiden fazla taşkın yaşanmıştır. Bu taşkınlar bazen can ve mal kayıplarına sebep olmuş, bazen de insanların sular içerisinde mahsur kalmalarına yol açmıştır. Devlet yetkilileri selzedelerin yaralarını sarmak, taşkınları önlemek ve taşkınlar sonrasında oluşabilecek zararları asgari seviyede tutabilmek amacıyla bazı girişimlerde bulunmuşlardır. Arşiv belgeleri ve dönemin gazeteleri esas alınarak hazırlanan bu çalışma, yukarıda bahsi geçen hususları ele alarak Osmanlı Devleti’nde nehirler ve doğal afetler tarihine katkı sağlamayı hedeflemektedir.