Erschienen:
[Erscheinungsort nicht ermittelbar]: [Verlag nicht ermittelbar], 2013
Sprache:
Englisch
Entstehung:
Hochschulschrift:
Dissertation, 2013
Anmerkungen:
Beschreibung:
Neuroendocriene tumoren (NETs) zijn zeer zeldzame tumoren, die ontstaan vanuit neuroendocriene cellen in het lichaam. Deze tumoren produceren vaak hormonen en hormoonachtige stoffen. NETs ontstaan meestal in het maag-darm kanaal, in de alvleesklier, of in de longen. Jaarlijks komen er in Nederland ongeveer 700 nieuwe NET-patiënten bij. De enige mogelijkheid om deze patiënten te genezen is om hen te opereren. Vaak kan dit echter niet meer, omdat de tumor al uitgezaaid is, of te groot is om geopereerd te kunnen worden. Een behandeling die dan gegeven kan worden, is zogenaamde peptide receptor radionuclide therapie (PRRT). Een voorbeeld hiervan is behandeling met Lutetium-octreotaat, een radioactief gemerkt eiwit waarmee NETs inwendig en lokaal bestraald kunnen worden. Dit proefschrift beschrijft verschillende therapie effecten na behandeling van NETs met Lutetium-octreotaat. Een eerste bevinding was dat botuitzaaiingen op de CT scan anders reageerden op behandeling met Lutetium-octreotaat dan andere uitzaaiingen. Terwijl andere uitzaaiingen (met name leveruitzaaiingen) gemiddeld kleiner werden na behandeling, namen botuitzaaiingen in grootte toe. Omdat de botuitzaaiingen op de zogenaamde indium-octreotide scan (Octreoscan) (een nucleaire scan die NETs zichtbaar kan maken) in intensiteit of aantal afnamen, en omdat tumormarkers in het bloed ook afnamen, lijkt het erop dat de botuitzaaiingen wel reageren op de behandeling met Lutetium-octreotaat, maar dat een CT scan geen geschikte methode is om dit af te beelden. Om het effect van een behandeling te meten op een CT scan, zijn verschillende meetmethodes beschikbaar. In een analyse van 268 patiënten met een NET werd bekeken welke meetmethode het beste gebruikt kan worden. Uit deze analyse kwam naar voren, dat alle meetmethoden eenzelfde voorspelling qua overleving geven en dat er geen voordeel van de een boven de ander is. Een derde bevinding was dat als patiënten met zogenaamde niet-functionerende NETs van de alvleesklier die te groot waren om geopereerd te kunnen worden, een voorbehandeling met Lutetium-octreotaat kregen, deze behandeling ervoor kon zorgen, dat de tumor hierna wel geopereerd kon worden. Dit is een zeer veelbelovende toepassing van de behandeling met Lutetium-octreotaat, omdat een succesvolle operatie de enige kans op genezing is voor deze patiënten. Als laatste werd de toepassing van Lutetium-octreotaat bij patiënten met een insulinoom onderzocht. Een insulinoom is een tumor die een overmaat aan insuline produceert, waardoor mensen een zeer lage bloedsuikerspiegel kunnen krijgen, waardoor ze in een coma kunnen raken, of zelfs kunnen overlijden. Behandeling met Lutetium-octreotaat zorgde ervoor dat patiënten met een insulinoom geen klachten meer hadden van een lage bloedsuikerspiegel, en dat ze hierdoor niet meer voortdurend in het ziekenhuis opgenomen hoefden te zijn.