Erschienen:
[Erscheinungsort nicht ermittelbar]: University of Groningen, 2017
Sprache:
Englisch
Identifikator:
Entstehung:
Hochschulschrift:
Dissertation, University of Groningen, 2017
Anmerkungen:
Beschreibung:
Slokdarmkanker is een van de meest agressieve kankersoorten wereldwijd met een slechte overlevingskans. Gezien de relatieve 'stille' ontwikkeling van deze aandoening, komt slechts de helft van de nieuw gediagnosticeerde patiënten in aanmerking voor behandeling waarbij genezing het einddoel is. Deze standaard behandeling is volgens het CROSS schema; wekelijkse chemotherapie (carboplatin en paclitaxel) gedurende 5 weken in combinatie met radiotherapie (41.4 Gy, in 23 fracties van 1.8 Gy) gevolgd door een operatie waarbij de tumor met ruime marges verwijderd wordt. Een 5-jaars overlevingskans van 47% wordt met deze behandeling bereikt in vergelijking met 33% met enkel een chirurgische aanpak. Helaas, ligt het percentage complete respons na chemoradiatie op 29%. Het merendeel, 71%, reageert onvoldoende, waarvan 18% geen enkele respons laat zien. Deze laatste groep patiënten zullen helaas wel de nadelige bijwerkingen van chemoradiatie ondervinden zonder enige verkleining van de tumor. Opmerkelijk is dat vroege terugkeer van de tumor ook kan voorkomen bij patiënten met een complete respons. Deze observaties wijzen op een uiterst agressieve ziekte met hoge resistentie tegen de huidige chemoradiatie. Van een populatie tumorcellen is bekend dat het resistent is voor conventionele chemo- en radiotherapie, de zogenoemde kankerstamcellen. Het elimineren van deze populatie cellen zou potentieel de therapierespons en hiermee ook de overleving kunnen verbeteren. Dit proefschrift zal zich richten op het identificeren van predictieve factoren van de huidige chemoradiatie en daarnaast het opsporen van doelgerichte therapieën die de therapierespons verbeteren met focus op de kankerstamcelpopulatie. Hiermee kan een behandeling op maat worden gecreëerd. ; The prognosis of esophageal cancer is poor as most patients present with locally advanced or metastatic disease. The treatment of choice in patients with locally advanced disease (T2-4a/N1-3/M0) is radical surgery with neoadjuvant chemoradiation. Nevertheless, even after neoadjuvant chemoradiation, recurrences occur frequently and complete responses are still relatively low. The response rate of neoadjuvant treatment (41.4 Gy with concurrent carboplatin/paclitaxel) varies between 22%-35%. Another problem is the high rate of recurrences (up to 50%), even after a pathologic complete response (pCR). To gain more insight in the cause of the relatively low response rate and recurrences after pCR, we need to obtain a better understanding of the nature of these tumors and determine better predictive factors. A population of cells the so-called cancer stem-like cells (CSCs) is known to be highly resistant to chemoradiation and therefore targeting these cells might contribute to a better response. With good predictive factors a better choice can be made regarding the potential effect of neoadjuvant treatment as well as surgical resection leading to more personalized therapy. The goal of this research is to identify new predictive factors for the response to neoadjuvant chemoradiation in esophageal cancer and to find therapies to target the CSC population potentially leading to a better response.