Life-giving springs and The Mother of God Zhivonosen Istochnik / Zoodochos Pege / Balikliyska. Byzantine-Greek-Ottoman intercultural influence and its aftereffects in iconography, religious writings and ritual practices in the region of Plovdiv
Sie können Bookmarks mittels Listen verwalten, loggen Sie sich dafür bitte in Ihr SLUB Benutzerkonto ein.
Medientyp:
E-Artikel
Titel:
Life-giving springs and The Mother of God Zhivonosen Istochnik / Zoodochos Pege / Balikliyska. Byzantine-Greek-Ottoman intercultural influence and its aftereffects in iconography, religious writings and ritual practices in the region of Plovdiv
Beteiligte:
Lubańska, Magdalena
Erschienen:
Institute of Slavic Studies Polish Academy of Sciences, 2017
Beschreibung:
<jats:p>Life-giving springs and The Mother of God Zhivonosen Istochnik / Zoodochos Pege / Balikliyska. Byzantine-Greek-Ottoman intercultural influence and its aftereffects in iconography, religious writings and ritual practices in the region of PlovdivThis article looks at veneration of healing springs (ayazma) in Orthodox Christian churches and monasteries in the region of Plovdiv and Asenovgrad (Bulgaria) to raise the problem of its connections to Byzantine, Greek and Ottoman religious cultures of Constantinople/Istanbul. My argument is based on the fieldwork and archival research I conducted in 2012–2014 to seek an answer to a research question that had kept me intrigued for over a decade: namely, what is the meaning, in practical terms, of the claim frequently made by Orthodox Christians that the various religious rituals they engaged in (with the exception of funerary ones) were practiced “for health” (za zdrave). Życiodajne źródła i Bogurodzica Żiwonosen Iztocznik / Zoodochos Pege / Baliklijska. Bizantyńsko-grecko-osmańskie oddziaływania międzykulturowe i ich reperkusje w ikonografii, piśmiennictwie i praktykach rytualnych w regionie PłowdiwuNiniejszy artykuł poświęcono problematyce kultu leczniczych wód (ajazma) na terenie bułgarskich prawosławnych cerkwi i monasterów w regionie Płowdiwu i Asenowgradu oraz jego domniemanych związków z bizantyńską, grecką i osmańską kulturą religijną Konstantynopola/Stambułu. Swoje tezy autorka opiera na badaniach terenowych i kwerendach archiwalnych prowadzonych w latach 2012–2014. Badania miały na celu odnalezienie odpowiedzi na nękające autorkę od ponad dekady pytanie badawcze, co prawosławni wierni mają na myśli, gdy uzasadniają praktycznie wszystkie podejmowane przez siebie religijne rytuały (z wyjątkiem funeralnych) tym, że wykonują je „dla zdrowia” (za zdrave).</jats:p>